Żyjąca, by pisać.: sierpnia 2024

Pośród dwóch światów

Pośród czterech ścian

W domku z drewna

Mieszka ktoś całkiem sam

Taki ktoś kto na ciebie ciągle czeka

To nie baba Jaga

To nie smoczyca

Czy też Fiona

To nie piękna księżniczka

I nie dobra wróżka

To tylko ja

Sprawdzam czy nie dzwonisz

Późną nocą

Aby dać mi znać

Czekaj

Wracam

Jestem już tak blisko

Już do ciebie zmierzam

Gdyby tylko runął mur

Z tysiąca zbędnych słów

Gdybyś tylko

Znowu tutaj ze mną był

Taki zwyczajny

Tylko mój

Lecz choćbym rzuciła

Nie jeden czar

Wiem, że to już nic

Dla nas nie zmieni

Bo ty wolisz być sam

Żyjąca, by pisać.